Oprac. Lek. med. Dorota SZUMNY

1. Rogówki osób starszych tak samo wartościowe przy przeszczepach

Do tej pory uważano, że rogówki osób młodych są lepszym materiałem do przeszczepu niż osób starszych- nie było to jednak potwierdzone żadnymi badaniami.

Przeprowadzone obserwacje trwały 5 lat w 80 ośrodkach okulistycznych. Stwierdzono, że 86% przeszczepów rogówek od dawców pomiędzy 66 a 72 r. ż. zakończyło się sukcesem. Wynik ten był taki sam w grupie dawców w wieku 12-65 r. ż. Największym problemem chirurgów przeszczepiających rogówki było prawidłowe umiejscowienie rogówki dawcy, a nie, jak się wcześniej spodziewano zmniejszona ilość komórek śródbłonka w starszym wieku i związane z tym powikłania po zabiegu.

Pobrane od dawców rogówki mają tę zaletę, że nie muszą być przeszczepione natychmiast-  mogą czekać przez 20 godzin. Są one rutynowo sprawdzane na obecność różnych chorób zakaźnych. W Stanach Zjednoczonych przeszczepowi rogówki jest poddawanych 36000 pacjentów rocznie, z następującym po przeszczepie leczeniem kroplami steroidowymi, aby zapobiec odrzutowi. Przeszczepy wykonuje się już u tygodniowych noworodków. Rogówka jest najczęściej przeszczepianym narządem, niestety coraz szybciej rośnie zapotrzebowanie na ten rodzaj przeszczepu. Jest to związane z przedłużającym się czasem życia ludzkiego i starzeniem narządu wzroku, który jest bardziej narażony na choroby i urazy niż u ludzi młodych.

Obecnie prowadzi się badania nad sztuczną rogówką, ale nie są one jeszcze tak zaawansowane, żeby można ją było masowo przeszczepiać. Naukowcy z uniwersytetu Stanford pracują nad rodzajem rogówki bazującym na uwodnionym syntetycznym żelu, zawierającym kolagen, aby ułatwić sztucznym i naturalnym tkankom promowanie wzrostu warstwy komórek nabłonka.

The Washington Times

www.washingtontimes.com

2. Tradycyjna laseroterapia bardziej efektywna w retinopatii u pacjentów z cukrzycą

Pięć lat temu lekarze okuliści rozpoczęli stosowanie steroidów w iniekcjach, jako nową metodę leczenia obrzęku plamki w oczach pacjentów chorujących na cukrzycę. Obecnie obserwacje porównujące konwencjonalnie stosowaną laseroterapię i iniekcje steroidów pokazują, że leczenie konwencjonalne jest bardziej efektywne.

Badanie przeprowadzono w 88 ośrodkach w Stanach Zjednoczonych, obserwując 693 pacjentów z cukrzycowym obrzękiem plamki.

Wielu badaczy było zaskoczonych otrzymanymi wynikami. Pokazały one, że laseroterapia jest nie tylko bardziej efektywna w długotrwałym leczeniu, ale daje także mniej działań niepożądanych. Podczas trwania badania obserwowano, czy oba sposoby leczenia zabezpieczają przed istotną utratą wzroku (zdefiniowaną jako zdolność pacjentów do czytania przynajmniej dwóch najmniejszych linijek na standardowej tablicy do badania ostrości wzroku w dwa lata po rozpoczęciu leczenia). W grupie leczonej steroidami odnotowano 28% istotnej utraty wzroku w porównaniu do 19% pacjentów poddanych laseroterapii. Dodatkowo ok. jedna trzecia pacjentów leczonych laseroterapią uzyskała znaczącą poprawę widzenia. Iniekcje doszklistkowe obarczone było częstszym występowaniem objawów niepożądanych, jak przyspieszenie rozwoju zaćmy (51% pacjentów wymagało usunięcia zaćmy- w porównaniu do 13% po laseroterapii), czy wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego (prawie połowa pacjentów po iniekcjach). Jedna trzecia pacjentów po iniekcjach i 8% po laseroterapii wymagała podawania leków obniżających ciśnienie wewnątrzgałkowe.

National Institute of Health

Metodist Hospital, Houston

Stany Zjednoczone

www.methodisthealth.com

„Przegląd Okulistyczny” 2008, nr 6 (26)